KAPTAN PANKEK

YENİ BİR KAHRAMAN DOĞUYOR— (1)

12 yıl önce... Kötülük için çalışan eski ve aynı zamanda paslı bir fabrika bir yıkım oluşturmaya çalışıyor. Planları yeni doğmuş bebekleri almak ve makineden geçirerek süper kötü yapmak. Hastanedeki bebek odasından bir araba dolusu bebek getirip tek tek onları makineye sokuyor ve onları test ediyorlar bu deneyin sonunda hiç bir bebek kötü olmuyor bunun sonucunda bebekleri yerlerine geri koyuyorlar ama koydukları bebekler yaklaşık üç ay sonra ölüyor. Deneyin işe yaramadığını hatta bebeklerin öldüğünü bilseler bile bu deneyi yapmaya devam ediyorlar. Yine bir gün o bebeklerden bir araba dolusu alıp makineye yerleştiriyorlar tek tek bebekleri makineden geçirip test ediyorlar hiçbir çocuk testi başarıyla bitiremiyor ama ta ki arabada bir bebek unuttuklarını fark edene kadar ümitsizce bebeği makineye sokuyorlar ve ardından test ediyorlar. Yine hiçbir şey olmayacağını düşünürlerken test sonuçları bebeğin süper güçlü olduğunu gösteriyor. Bir taraftan sevinç bir taraftan şaşkınlıkla bebeği başarılı odasına koyuyorlar ve onu yirmi dört saat boyunca izliyorlar. Saat gece bir iken aniden çocuğun tek gözünün mavileştiğini fark ediyorlar bir kaç saat daha beklediklerinde ise çocuğun elinden mavi ateşler çıktığını görüyorlar sevinçle birbirlerine bakıp “başardık başardık” diye bağırıyorlar. O sırada ise hastanede bebeğin annesi ve babası çocukları olmadığı için ağlayarak hastaneye kızıyorlar polisler her ne kadar bebeği arasa da hiç bir yerde bulamıyor. Yıkım çetesi bebeği kötü olması için eğitmeye çalışırken bir yandan polis bebeği hala arıyor. Tam 11 yıl sonra yani o bebek 11 yaşına gelince polis bebeği aramayı bırakıyor ve ölü ilanı asıyor. Yıkım çetesi ölü bebek haberini duyunca çok mutlu bir şekilde bunu patrona söylemeye koşuyorlar. Patron bunu duyunca gülümseyerek

—Deney 2100’ü buraya getirin hep beraber bu haberi kutlayalım.

Çete “hemen patron” diyerek bebeği almaya koşuyorlar ve o sırada bebeğin yerinde olmadığını görüp telaşla bunu patrona bildiriyorlar patronun gülümsemesi sinire dönüşüyor ve bağırmaya başlıyor

—O çocuğu çabuk bulun ve buraya getirin

Çete çocuğu bulmak için fabrikanın etrafında arabalarla turlar atıyor. Tam on iki saat süren bu arama sonunda patrona hiç bir şey bulamadıklarını söylüyorlar patron

—Saklanacak yerin yok çocuk seni eninde sonunda bulacağız üstüne bütün kötü adamları salacağız seni bulana çok fazla para vereceğiz yani eninde sonunda buraya yani evine döneceksin.

Şu an...

Evet hikayemi duydunuz ben Deney 2100 şu anlık bir adım olmasa da yakında adımı bulurum. Üstüme ne kadar kötü adam salsalar da ben hepsini yeneceğin bundan sonra ben bir kahramanım.

BU BENİM ADIM OLMALI—(2)

Offf yeni bir gün daha yaşadığım ev terkedilmiş olduğu için yatağımda çok sert bu yüzden sırtım çok ağrıyor. Yeni ev alacak param yok sonuçta hiç bir kahraman para kazanamaz ya yeni bir işe girersin yada sokakta para toplarsın. Güçlerimi kontrol etmekte zorlanıyorum toplum içine çıkmak konusunda çok kararsızım bir tarafım çık ne olacak diyor bir tarafın hayır çıkma ya toplum içinde güçlerin belli olursa diyor. İkisi de çok iyi fikirler hiç dışarıya çıkmadım 11 yıldır tutsağım. Sanırım iyi bir planım var dışarıya kılık değiştirip çıkacağım bu evdeki dolapta bir şapka bir palto bir kumaş ve bir çift de eldiven var ayakkabım olmasa da sorun değil. Kumaşın işime yarayacağını düşünmüyorum ama yine de yanımda dursun belki lazım olur. Hadi hazırlığa başlayalım. Keşke düzgün bir aynam olsa şu anki halimi çok merak ediyorum neyse artık sokağa çıkayım çok heyecanlıyım belki dışarıda pirinçten başka yemekler de vardır ben 11 yıldır sadece pirinç yedim. İnsanlar bana çok garip bakıyor ne yani hiç fakir görmediler mi işte ileride bir restoran var ve bir masa boş hatta üstünde yemek duruyor hemen onu yemeliyim karnım çok aç. Hımm güzel görünüyor yuvarlak bir şey üstünde de kahverengi bir sos var hadi yiyelim bundan zarar gelmez. Bu bu çok güzel aniden bağırdığım için bütün herkes bana baktı ama umrumda değil yeni bir tat keşfettim ve muhteşem bir şey sanki enerjim yenileniyor gibi çok hızlıyım hemen bunun adını sormalıyım oradaki siyah önlüklü kişi bunu biliyor olmalı “hey siyah önlüklü”

—Ben mi

“Evet siyah önlüklü sen bu şeyin adı ne?”

—Sanırım şaka yapıyorsun bu en ünlü tatlımız pankek

Pankek mi bu müthiş dedim ve uzaklaştım işte adımı buldum Kaptan Pankek şimdi bir kostüme ihtiyacım var hımm çantamda renkli kumaşlar vardı onları diktirebilirim şu anlık bana yetecek bir kostüm olur ileride bir terzi gördüm o bunu halledebilir.

“Merhaba terzi bana bir süper kahraman kostümü yap ve üstüne de pankek resmi çiz”

—Olur ama kumaş gerekecek istersen benden satın alabilirsin

“Hayır gerek yok bende kumaş var bunlar yetecektir”

—Tamam birkaç saat sonra hazır olur

“Teşekkürler” evet artık kostümüm de hazır olacak bu sürede ben de etrafı gezeyim. Vay be burası ne kadarda büyük etrafta fazlasıyla restoran mağaza ve müze var ama benim girmek istediğim yer orası ücretsiz bir müze adı da tarihi eserler içerisi güzel olabilir sonuçta ilk defa göreceğim. Burası çok ama çok sıkıcı bir kahraman müzesi yok mu daha eğlenceli ve aksiyonlu olurdu. Bari biraz daha gezineyim belki bir yerde güzel bir yer bulurum. O da ne siyah bir araba mı bu arabanın tam olarak aynısını görmüştüm plakasını ezbere biliyorum çünkü fabrikada hep o arabayı kullanırlardı. Evet içinde çete üyeleri var buradan kaçmalıyım hem kostümümde hazırdır. “Merhaba terzi kostümüm hazır mı”

—Evet hazır toplam yirmi dolar

“Ne kumaşı ben verdim neden para vereyim”

—Çünkü ben diktim kolaysa sen dikseydin para yoksa kostümde yok

Giderek yaklaşıyorlar bir şey yapmalıyım kostümü görüyorum gizlice alıp kaçsam kim fark eder ki olamaz elimden mavi ateş çıkıyor güçlerimi kontrol etmeliyim adam beni görürse korkar ve bağırır çete de buraya gelir adamın anlattıklarını duyarlarsa beni bulurlar aklıma bir plan geldi “bunu yaptığım için üzgünüm”

Terzi:

—Neyi?

Dediği an ben “bunu” diyerek güçlerimle havaya kaldırdığım tuğlayı adamın kafasını vurdum bu onu bir süreliğine bayıltır ve hiç bir şeyde hatırlamaz şimdi kostümü alıp kaçmalıyım ama nasıl ben kaçarsam beni fark ederler unutmuşum ya üzerimde gizli kıyafetler var. Normal bir insan gibi yürümeliyim evet telaş yok kimse beni fark etmiyor uzun bir süre yavaş yavaş yürüdükten sonra eve gelebildim. Bu çok zor oldu artık onlarla daha fazla uğraşmam gerekecek ama önce evde güçlerim hakkında birkaç alıştırma yapmalıyım terzi de güçlerimi kullanarak tuğlayı kaldırdım diğer güçlerimde birkaç alıştırmayla bulmaya çalışmalıyım iyi yanından bakalım kostümüm hazır umarım güçlerim arasında uçmak vardır.

YENİ ARKADAŞIM—(3)

Hala yeni bir güç bulamadım ama eşyaları kaldırabilme gücümü geliştirdim buda iyi bir şey. Geçen gün gördüğüm adamlar dışarıda geziyorlar acaba terzi onlara bir şey anlatmış mıdır yoksa olanları unutmuş mudur umarım hepsini bir rüya sanmıştır. Yaşadığım yeri nasıl bulmuş olabilirler ki acaba buraya gelirken bir kaç iz mi bıraktım sadece bir kaç yeri mavi ateşlerle havaya uçurdum. Evet bu büyük bir sorun fazlasıyla iz bırakmışım ama sorun değil sonuçta benim evimi bulamazlar.

“Tak Tak”

Yoksa evime kimse gelmez çünkü beni tanımazlar hatta evi boş sanıyorlardır. En iyisi kapı deliğinden bakayım buda ne daha kapı deliğine gitmedim bile duvarların arkasını görebiliyorum yeni özel gücümü buldum bu çok iyi bir güç neyse daha sonra sevinirim bakalım bu kimmiş kapıdaki kişi bir kız ve elinde bir sürü pankek var ama nasıl pankek sevdiğimi nereden bilebilir ki. “Tak Tak”

—Kapıyı aç dostum sana pankek getirdim ben Lisa

Offf ama kostümüm üzerimde hemen çıkarmalıyım

—Bir dakika

Evet şimdi hızlıca üzerimi değiştireyim bir adet kırmızı tişört ve pantolonum var bu olur işte şimdi hazırım “Gıcırtttt”

—Merhaba Lisa adlı kız neden evime geldin

—Lisa adlı kız değil sadece Lisa

—Tamam pardon neden evime geldin Lisa

—Sana pankek aldım geçen gün seni gördüm ve pankeki çok büyük bir iştahla yemiştin.

—Çok teşekkür ederim

—Rica ederim

Kız aniden evime girdi buna hiç alışık değilim sadece pankeki verip gitse güzel olurdu kızın arkasından kapıyı hemen kapadım sonuçta başkaları da gelebilir. Lisa evimi inceliyordu bence evim çok güzel yani kırık yatak kırık duvar kırık lamba yırtık perde kırık masa ve yırtık koltuk dışında evet evim baya bir kötüymüş. Sanki kendi evi gibi koltuğa oturuverdi ve

—Sen de otursana

Dedi. Daha önce hiç misafirim olmadığı için çok alışık değildim ama yine de oturdum bu seferde o kalktı.

—Ne oldu Lisa neden kalktın ?

—Koltuk fazla yırtıktı

Şimdide koltuğu beğendiremedik aniden odama yöneldi odama giremezdi yerde kostümüm vardı hızla koşup önüne geçtim

—Buraya giremezsin

—Neden ?

—Eee çünkü biraz dağınık

—Sorun değil alışığım

—Hayır olmaz giremezsin

—Yoksaaa sen orada bir şey mi saklıyorsun

—H-hayır

—Çekil önümden

Dedi ve beni itti. İçeri girmişti artık her şeyi anlayacaktı aniden yerden kostümümü aldı bana dönerek yoksa yoksa sen o musun

—Kim miyim ?

—Kaptan Pankek

—Evet ama adımı nasıl duydun hiç ünlü değilim

—Hayır sen çok ünlüsün internete bak

—İnternet mi oda ne ?

—Sen cidden bunu bilmiyor musun hayatında hiç internet görmedin mi ?

—Hayır

—Sen mağara adamımsın yada geçmişten mi geldin ?

—Hayır ama...

—Ama ne ?

—Ama beni çocukken çete büyüttü

—nasıl yani

Lisa çok meraklıydı sonuçta artık benim kahraman olduğumu biliyordu ben de ona tüm hikayemi anlattım çok şaşkındı aynı zamanda çokta mutluydu bana dönüp

—Seninle takım olabilir miyim ?

Dedi. Çok şaşırdım daha önce beni seven birisi olmamıştı

—Nasıl yani

—Mesela Kaptan Pankek ve Yetenekli yardımcısı Lisa

—Başka nasıl bir ad bulabilirsin ?

—Hmmm bir düşüneyim aha buldum Kaptan Pankek ve Kaptan Lisa

—Evet bu olabilir hoşuma gitti

Takım olmuştuk ama benimle neden takım olduğunu hala merak ediyordum dayanamayıp ona sordum

—neden benimle takım olmak istedin ?

—Çünkü sen bir kahramansın

—Ama beni kimse sevmez

—Doğrusunu söylemek gerekirse bir arkadaş arıyorum ve sen bir kahramansın çokta iyi birisine benziyorsun diğerleri beni pek aralarına almaz.

—neden seni aralarına almıyorlar

—Ben çok iyi kodlama bilirim ve bir sürü tasarım yaparım kendilerinden daha yetenekli olduğum için beni pek sevmezler

—anladım seninle arkadaş ve takım olmaktan gurur duyarım

—Bende gurur duyarım

Beraber gülmeye başladık aniden Lisanın aklına bir şey geldi ve durdu bana

—Geçen gün siyah elbiseli adamlar seni konuşuyorlardı ellerinde resmin var neden seni arıyorlar

Dedi aniden çok şaşırdım demek ki gerçekten beni arıyorlarmış hatta ellerinde resmim bile varmış Lisa merakla beni bekliyordu onu bekletmeden

—Onlar beni yetiştiren çete

—Seni bulmuşlar merak etme ben seni koruyabilirim bu evde beraber yaşarız eğer gelirlerse ev benimmiş gibi davranırım.

—Olur ama senin evin yok mu

—Maalesef yok beni evimden kovdular

—Anladım

Dedim ve Lisa'yla başka konular konuşmaya başladım bana hep gözlük taktıklarını söyledi benimde şimdi aklıma geldi beni yetiştirirlerken de gözlük takıyorlardı bu konuyu daha sonra daha detaylı düşünürüm şimdi Lisa'yla pankek yemeliyim sonuçta o pankekleri birinin yemesi lazım

GİZLİ SIĞINAK—(4)

Yine sırtım çok ağrıyor ama iyi bir olay oldu ne mi ? Lisa bana bir telefon verdi ve pankeklere hiç dokunmadı aç değilmiş bende tek başıma pankekeleri yiyerek bir kaç günlük enerji elde ettim artık internetim de var mobil veri olsa da fark etmez. Dün ben Lisa'yla konuşurken Lisa'ya önemli bir telefon geldi çok mutlu oldu ne oldu diye sorduğumda ise bana eski evine yeniden alındığını söyledi çok mutlu oldum sonuçta evimde sadece kendim kalsam daha geniş bir alanım olur. Lisa benimle takım olduğundan çoğu zaman onunla plan yapıyoruz bir yerlerde demir yada başka bir metal malzeme bulursam ona vermemi söyledi sonuçta Lisa bir tasarımcı bana kostüm yapabilir. Demir bir kostüm çok güzel olurdu. Bugün kötü adamları gözlemlemeliyim acaba dışarıda ne yapıyorlar eğer birilerine saldırırlarsa saldırdıkları kişiyi korumam lazım sonuçta ben bir kahramanım. Benim evimin sağında çatısında gözlem alanı bulunan bir ev var o evin çatısında mahalleyi gözetleyebiliyorum ve beni orada fark etmiyorlar. Hey o da ne ara sokakta birisini dövüyorlar bu olaya hemen müdahale etmem lazım. Binalardan tek tek zıplayarak koşabilirim evet şimdi tek yapmam gereken üstlerine atlamak “aaaaa” alın size ben Kaptan Pankek evet hepsi bitti tutsak kişi kaçmış şimdi bu adamları gizlemeliyim çöp kutusu olabilir evet bu çok güzel bir fikir çöp kutusunu kilitlersem kimse onları göremez şimdi gözlem yerime döneyim. Uzun bir süre gözlem yaptıktan sonra bir kaç adamın bir yeri koruduğunu gördüm beş on dakika sonra içeriden şişman gözlüklü siyah takım giymiş bir adam jeepe bindi arkasında ve önünde de onu koruyan araçlar vardı bir yere gidiyorlardı bu önemli bir olay onları takip etmem lazım. Xray görüşüm ile adamın içeride telefonla konuştuğunu görebiliyorum. Tam bir saat onları kovaladıktan sonra araba eski yıkık bir binanın önünde durdu binayı koruyan iki adam vardı ama içerisi çok kalabalıktı orada ne yapabilirler ki x-ray görüşümle baktığımda binanın alt kısmında bir ısı olduğu gözüküyor yani aşağıda insanlar var. Şişman adam içeriye girdi ve bir tuşa bastı bu bir asansördü asansörün kapısı açılmadı şişman adam elini asansörün yanındaki sensöre tarattığında kapı açıldı ve adam içeri girdi. Oraya nasıl girebilirim ki içeride bir sürü adam var onları geçsem de elimi sensöre okutursam alarm çalar ve kapı kilitlenir eğer sensörde bir el izi bulup bantla o el izini banta geçirirsem belki içeri girebilirim. Ama bantı nerede bulacağım ki gelirken buradan iki sokak ileride bir kırtasiye olduğunu görmüştüm ona gidip bant alabilirdim. Hızlıca kırtasiyeye girdim olamaz üstümde kostümü unutmuşum umarım beni sadece kostüm giymiş bir çocuk sanar aslında düşünürsek kostümlü bir çocuktan farkım güçlerimin olması sonuçta her süper kahraman böyle tek kostüm giyen ben değilim.

—Merhaba bir bant alabilir miyim?

—Aaa ne kadarda tatlısının sen hangi kahraman kostümü bu?

—Kaptan Pankek:

—Kaptan Pankek mi hiç duymadım bir filmi var mı?

—Hayır yok.

—Tamam filmi olmasa da kostümü tatlıymış neyse al sana bir bant fiyatı beş TL

—Ama bende sadece üç lira var.

—Hımm bir şey olmaz buda benden olsun tatlı kostümünü beğendim bu yüzden sana üç TL ye satacağım.

—Teşekkürler...

Dedim ve kırtasiyeden çıktım. Kostümümü neden tatlı buldu ki bence çok havalı bir kostüm eğer daha fazla kostümüme tatlı deseydi sinir krizi geçirecektim neyse en azından bantım var şimdi gece olmasını bekleyip gizli sığınağa girmeliyim sabah girersem beni hızlıca fark ederler gece karanlık çökmüşken gizlice girmek en iyisi gece olmasını beklerken telefonumdan süpertangrama girebilirim orada süper kahramanlar hakkında herkes kendi görüşünü paylaşıyor.

MAVİ GÖZLÜ ADAMLAR—(5)

Gece yarısı hızlıca oldu bu sürede bende süpertangram da kendimle ilgili yorumları okudum. Çoğu yorum çok güzeldi ama bazıları kostümümü tatlı bulmuş sanırım bu kostümü değiştirmeliyim. Gece olduğu için göz gözü görmüyor oraya hızlıca girip ne yaptıklarına bakabilirim. Binadan aşağı indim ve yavaş yavaş ilerlemeye başladım. Nöbet tutan bir iki adam vardı başka kimse ortalıkta değildi. Onlar da telefonlarıyla ilgileniyorlardı bu yüzden sessizce asansörün yanına gittim ve bantı el okutma kısmına taktım ama hiç bir şey olmadı. Hayalimde bant oradaki parmak izini kopyalayıp asansörü açması gerekiyordu. Filmlerden gördüğüm şey yalanmış o zaman yeni bir taktiğim var: O iki adamla savaşacağım. Hızlıca ilk adamın üstüne koşmaya başladı havaya zıpladım ve adama bir yumruk attım adam yere düştü bunu gören diğer adam ayağa kalktı. Bana bir silah doğrulttu tam ateş edecekti ki elimi adama doğru götürüp dur dedim. Sonra da hızlıca elimi sıktım adam havaya kalkmıştı havadan yere düştü. Çok halsizdim ama filmden gördüğüm özel güç bende de var bu yüzden çok mutluydum. Ama hala halsizim eğer içeri bu şekilde girersem beni hızlıca yakalarlar bu kırık yerin hemen önünde bir tatlıcı var umarım orada pankek vardır. Yeni gücüm kullanarak camı kırdım ve içeri daldım içeride yüzlerce tatlı vardı ama onlar umrumda değildi. Ben pankek arıyordum aniden bir oda gördüm üzerinde depo yazıyordu. İçeri girdim ve içeride bir kutu dolusu pankek buldum. Hepsini yedikten sonra enerjim çok yükselmişti çok ama çok hızlıydım. Hızlıca kırık yere geri döndüm yerdeki adamlardan birini zorlanarak sürükledim ve elini sensöre okuttum asansör açıldı. İçeri girdim ve tuşlarda laboratuvar yazan kısma tıkladım. Asansör inmeye başladı içeride adamlar olabilir diye dövüşe hazırlandım. Son üç...iki...bir ve asansörün kapısı açıldı içeride kimse yoktu, yine de etrafımı kontrol ederek içeri girdim. İçeride bir sürü deney vardı. Deney kaplarında mavi mavi sıvılar vardı. Televizyonda benim resmim ve elimden çıkardığım ateşlerin resimleri hatta nasıl yapıldıklarına kadar vardı. Tam deney kabını elime almıştım ki arkamdan bir ses geldi. Hızlıca arkamı döndüm ama çok geçti beni yakaladıkları gibi dayanıklı camdan yapılmış bir odaya attılar. Bütün herkes maskeliydi ve bana bakıyorlardı aniden aralarında yüzünün yarısında maske olan bir kadın geldi üzerinde laboratuvar önlüğü vardı ve bana:

—Sonunda seni yakaladık artık elimizden kurtulamazsın sen kaçtığından beri seni arıyoruz ama seni bulamayınca bizde senden birisini ama daha kötü halini yapmalıyız diye düşündük dedi.

Çok sinirliydim camı yumrukluyordum ama hiç bir şey olmuyordu çünkü cam çok garip bir maddeden yapılmıştı. Yüzünün yarısında maske olan kadın yana doğru çekildi ve karanlıktan araba da gördüğüm şişman adam geldi güneş gözlüğü takıyordu cama doğru yaklaştı ve gözlüğünü çıkardı gözleri maviydi aynı elimden çıkan ateşler gibi ondan da mavi ateşler çıkıyordu bana doğru bakıp konuşmaya başladı:

—Kendi üzerimde sana yapılan deneylerden yaptım artık bende senin gibiyim ama daha güçsüz umrumda bile değil seni yakalamam için bana milyarlarca para verildi seni patrona teslim edip paramı alınca mavi ateş deneylerinden kendimde yapabilirim.

Patron mu yoksa o çetenin patronu mu kesinlikle o olmalı onu elime geçirirsem tüm bunların hesabını sorarım ama önce buradan kurtulmam lazım.

KURTULUŞ—(6)

Adamlar başımda bekliyordu tamı tamına bir iki saat geçince uyumaya başladılar sadece bir iki adam ayakta kalmıştı. Aniden asansör çalışmaya başladı uyanık kalan son iki adam asansöre doğru baktı asansör açıldı ama içinde hiç kimse yoktu iki adam da asansörü kontrol etmek için içeri girdi aniden adamların üstüne birisi atladı iki adamı da asansörün içinde bir sandalyeye bağlayıp asansörü yukarı kata gönderdi. Ardından asansörden çıktı ve bana doğru gelmeye başladı yüzü çok bulanıktı tam yanıma geldiğinden yüzü netleşti ve onun Lisa olduğunu anladım. “Merhaba” dedi. Çok şaşkındım ona “burada ne işin var yakalanabilirdin” dedim o da gülerek “görünüşe göre tam tersi olmuş” diye cevap verdi. Elinde bir fener vardı aniden feneri açtı ve camı eritti çok güzel cihazları vardı onları nasıl bulduğunu çok merak etmiştim ama şimdi bunun sırası değildi. Beraber asansöre bindik ve yukarı kata çıktık. Ben yakalanmayalım diye koşmaya başlamıştım ama Lisa yürüyordu ona doğru baktım ve “Hadi!” Diye bağırdım oda bana boşluğu işaret ederek “bak” dedi. Orada hiç bir şey yoktu ama aniden görünmezlikten çıkan bir araba ortaya çıktı yine kendi kendime acaba bunu nasıl buldu dedim ama yine sırası değildi yanına gelip arabaya bindim oda sürücü koltuğuna oturdu

—Sürmeyi biliyor musun?

Lisa:

—Hayır ama nasıl geldiysem öyle de gidebilirim dedi ve gaza asıldı. Hızın etkisiyle koltuğa yapışmıştım bir dakika sonra evin önüne varmıştık benim çok başım dönmüştü ama Lisa gülüyordu sanırım güzel araba sürdüğünü sanıyor ama hevesini kırmak istemiyorum bu yüzden ona bunu söylemeyeceğim. Ben arabadan inip ona el salladım o da bana el sallayıp gaza bastı hızla evine doğru gidiyordu sonuçta bugün çok yorulmuştuk dinlenmemiz lazım.