BENİM HAYALET ANNEANNEM

Önsöz: Herkesin anneannesi sevecen ve tombul yanaklıdır ama benim anneannem dışında...

1.Bölüm:Merhaba

Merhaba, benim adım Asya. Kısa bir süre önce babamın işi nedeniyle İstanbul'a taşındık. Yeni evimiz orman yakınlarında, istediğim zaman ormana gidip meyve toplarım. Taa ki bir süre önce evimizde garip olaylar olmaya başlayana kadar. Bundan tam iki gün önce gece uyku tutmamıştı. Bende kalkıp sıcak bir duş alayım dedim. Duşumu aldıktan sonra saçlarımı kurutmak için fön makinesini ellerimle araklamaya başladım. Sonra birisi veya bir şey elime fön makinesini verdi. İlk önce bu kişinin annem olabileceğini düşündüm. Ama daha sonra banyonun kapısını kilitlediğimi hatırladım. Ürperdim, b.. bu nasıl olabilir? Üstümü hızlı bir şekilde giyindim. Kapının kilidini açıp mutfağa doğru indim. Bir bardak su için musluğu açacakken musluğun vanası kendi kendine döndü ,bardak yavaş yavaş doluyordu. Korkmaya başlamıştım. Odama çıktım. Asla yakmadığım gece lambamı açtım ve yorganı üstüme kadar çektim. O gece korkudan hiç uyuyamadım. Sabah kalktım, kahvaltımı yapıp bir günlük almaya gittim. En azından bu günlüğe yaşadıklarımı anlatabilirim. Yarın ilk iş olarak annemle babama benim gibi olaylar yaşayıp yaşamadıklarını soracağım.

İkinci Bölüm: Korku Dolu Anlar

Annemle babama benim gibi olaylar yaşayıp yaşamadıklarını sordum. Babam:

- Derslerine çok çalıştığın için bunalmış olmalısın. Annem ise:

- Baban haklı biraz dinlenmelisin dedi. Bunlar tam olarak benim beklediğim cevaplar değildi ama küçük bir dinlenmeye hayır demezdim.7.sınıf olduğumdan dolayı üstümde LGS korkusu vardı. Bu yüzden derslerime ağırlık veriyor, bazen kitabımın üstünde uykuya dalıyordum. Hiç bir eksiğim olmasın istiyordum. Ama ben bunun derslerle ilgili olmadığına çok eminim. Annemle babam birkaç saat sonra evin ihtiyaçları için dışarı çıktı. Bende evde oturup film izlemeye karar verdim. Normalde korku filmi izleyip filmdeki olaylara gülerim hatta kahkaha atarım. Ama bugün koca bir bebek gibi animasyon filmi izledim. Aslında film gayet iyiydi. Filmin heyecanlı dakikalarında kulağıma bir tıkırtı sesi geldi. Hırsız olabilir diye düşündüm. Hemen bir dolaba saklandım. Zamanım olsa babamın silahlarından birini alırdım ama dediğim gibi buna zamanım yoktu. Derin derin nefes alıp veriyordum. Soğuk terler döküyordum. Sonra bir ses duydum. Aynen şöyle diyordu:

- Asya neredesin? Aman Allah'ım ismimi biliyor. Beni almaya gelmiş. Sakin ol nefes al Asya 11 yıldır nefes aldığın gibi nefes al. Az da olsa sakinleşmiştim. Sonra merdivenlerden tıkırtılar gelmeye başladı. O buraya yaklaşıyordu. Ben odamdaydım. O ise şu anda oturma odasında olmalı derken bir vazonun kırıldığını duydum. Annemin anneannesinden kalan vazosu olmalı bu. Annem çok üzülecek. Sonra telefonum çalıyor arkadaşım Zeynep arıyor. Şimdi sırası mı Zeynep! Telefonu kapatsam da yerimi belli ettiğimi ve o şeyin beni öldüreceğini biliyorum. Annemle babama mesaj yazmak geliyor aklıma. Mesajı yazıyorum hem de en hızlı olabildiğim halimle ama mesajı gönderemeden telefon kapanıyor. Kahretsin diyorum. Yaklaşıyor adımlarını duyabiliyorum. Gözlerimi kapatıp ölümü düşünüyorum annemle babamın ne kadar üzüleceğini düşünüyorum. Dolabın kapısı açılıyor yavaş yavaş. Ve ben son gücümle İMDATT! Diye çığlık atıyorum. Gözlerimi açmaya korkuyorum. Bir süre sonra ölmediğimi fark ediyorum. Bir ses bana: "Torunum." diyor. Bu anneannemin sesi gözlerimi açıyorum. Anneannemi gözleri beyaz ve eski kıyafetleriyle görüyorum. Korkak bir sesle:

- Anneanne diyebiliyorum. Anneannem:

- Korkma kuzum diyor .Nasıl korkmayayım sanki her gün mezardan çıkan anneannemi görüyorum. Anneannem:

- Seni korkuttuysam özür dilerim kuzum. Sadece sana yardım etmek istemiştim .Beni bundan sonra daha sık göreceksin deyip kayboluyor. Salonda her yer dağılmış. Tam da tahmin ettiğim gibi vazo kırılmış. Annemlere ne diyeyim diye düşünüyorum. Ben anneannemi gördüm desem bana onu çok mu özledin? Derler. Kısa bir süre sonra kapı çalıyor:

- Avokado, diyor. Size saçma gelebilir ama annemlerin gelip gelmediğini parolamızdan anlıyorum. Kapıyı açıp annemi salona götürüyorum:

- Avokado, diyor. size saçma gelebilir ama annemlerin gelip gelmediğini parolamızdan anlıyorum. Kapıyı açıp annemi salona götürüyorum:

- Anne ben yapmadım yemin ederim Diyorum. Annem:

- Neyi? Ben:

- Görmüyor musun? Annem:

- Her şey yerli yerinde diyor. Tekrar dönüp salona bakıyorum. Annemin dediği gibi her şey düpdüzenli. Telefonuma bakıyorum, az önce kapanan telefon açılıyor ve şarjı 100 ama bu nasıl olur? Sonra anneannemi görüyorum bana göz kırpıyor, işte o zaman anlıyorum

Anneannemi sadece ben görebiliyorum.

3. Bölüm: Her şey koca bir yalan...

Anneanneme biraz ısındım gibi, görünüşüne bir süre sonra alışıyor insan. Anneannemle harika bir ikili olduk denilebilir. Birlikte eğleniyor, oyunlar oynuyoruz. Ama tek bir sorun anneannemin elinde tuttuğu şeyler havada uçuyormuş gibi görünüyor. Bu yüzden çok dikkat çekiyor, bu sebeple anneannemle sadece annemler bir yere gittiğinde eğlenebiliyoruz. Yine bir gün anneannemle çok güzel bir şekilde eğleniyorduk. Üç paket cips bitirmiştik. Üç paket cipsi yedikten sonra elinizdeki yağı düşünün. Bende bu yüzden ellerimi yıkamak için banyoya gittim. Banyoda kırmızı bir balon vardı. Kırmızı balon bana It filmini çağrıştırdı. Yoksa anneannemin beni bunun gibi yaratıklardan korumak için mi gelmişti? Yoksa Slenderman, Granny hepsi gerçek miydi? Ellerimi yıkadıktan sonra pencerenin kenarından bir şeyin gölgesini gördüm. Pencereyi kilitlemek için pencereye doğru yaklaştım. Sonra Anneannem büyük bir hızla beni kucağına alarak uçurdu. Ben telaşla: anneanne ne yapıyorsun? dedim. Anneannem:

- Bıraksaydım da ölse miydin? Ben:

- Nasıl yani katil palyaço gerçek mi? dedim ürpererek. Anneannem:

- Tabi ki. Hepsinin niye filmi var sanıyorsun? İnsanları uyarmak için ama insanlar bu uyarıları sadece bir eğlence için izlemeyi tercih ediyor. Ben:

- Bugüne kadar onca korku filmi izledim. Hepsi gerçek miydi? Anneannem:

- O zaman bu teoriye göre hayaletlerde olmazdı. Ve ben şu anda minik torumla oynayıp eğlenemezdim. Ben:

- Anneanne on bir yaşındayım. Anneannem:

- Sen benim gözümde hala küçük bir kızsın. Ama şu anda konumuz bu değil. Katil palyaçoyu ve diğer bütün korku karakterlerini Korkulu Kabuslar dünyasına götürüp onları hapsetmeliyiz. Bu görevde bana yardım edecek misin Asya? Diye sordu anneannem. Ben:

-Bir kere bütün korku filmlerini izledim, bütün hepsini nasıl yakalayacağımızı biliyorum. Bu macerada bensiz olmayacağına göre varım anneanne. Anneannem:

- İşte aradığım enerji Asya, artık biz bütün dünyanın korkularını yok edeceğiz. Benim cesur torunum dedi. Ben:

-Bekleyin bizi yaratıklar biz geliyoruz! diye olanca gücümle bağırdım. Ama sonra kapı çaldı. Umarım annemler duymamıştır. Annem:

- Asya ne diye bağırıyorsun? Ben:

- Oyun oynuyordum. Babam:

- Bence oyunu bırakıp sınavlarına çalışmalısın. Ben:

- Ne sınav mı? Babam:

- Sınav tarihleri belli olmuş. Şimdi doğru ders çalışmaya küçük hanım. Ben ise içimden:

- Tamda zamanıydı zaten bu sınavların.

4.Bölüm:Anneannemle Başım Dertte!

Evet, sınavlarımız olacağı için anneannemle maceraya çıkamazdım, yoksa sınavdan düşük not alıp sınıfta kalabilirdim. Ben de derhal sınavlarıma çalışmaya koyuldum. Test kitaplarımdan test çözüyor, ders kitaplarımın altını fosforlu kalemlerimle çiziyordum. Ben çalıştığımda anneannemde yanımdaydı, dikkatimi dağıtmıyordu aksine motivasyon kaynağım anneannemdi. Gerçekten çok çalıştıktan sonra, dinlenmek için ormanda anneannemle birlikte yürüyüşe çıktım. Anneannemle yürümek bana iyi geldi, biraz daha yürüdükten sonra ormanda ahududu toplamaya başladık. Umarım biri anneannemi ahududu toplarken görmez yoksa ayvayı yeriz. Anneannemle biraz ahududu yedikten sonra eve döndük, annemle babam televizyon izliyorlardı. Ne izlediklerine bakmak için yanlarına gittim. Hayır! Bu olamaz! Haberi size anlatmam gerekirse şöyle hani anneannemle biz ahududu toplayıp yerken bir çiftçi videomuzu çekmiş, tabi adam şok olmuş, ve bunu hemen bir televizyon kanalına anlatmış, televizyoncular durur mu!? Hemen haberini yapalım demişler. Böylece anneannemi bütün dünya öğrenmiş oldu, en azından o kişinin anneannem olduğunu bilmiyorlar. Annem bana:

- Nasıl böyle bir şeyi fark etmezsin! Yanında ahududular uçuyor hanımefendinin umrunda olmuyor. Ben:

- Ben fark etmemişim anne. Annem:

- Ne güzel! Yahu görüntülerde o uçan ahududulara bakarak gülümsüyorsun sonra çimenliğe ahududu atıyorsun ve ahududu yok oluyor bizden bir şey mi saklıyorsun? Ben:

-Ne alakası var şimdi? Ben sizden bir şey saklamıyorum. Babam:

-Kızım lütfen anlat bize. Ben:

-Tamam anlatacağım, ama sakın gülmeyin. Annem:

- Dökül bakalım. Ben:

- Şimdi siz bir gün bir yere çıkmıştınız, bende evde film izliyordum, sonra ölen anneannemi gördüm. Ve harika bir ikili olduk ıhm hepsi bu kadar. Annem:

- Ne yani orada ahududuyu yiyen annem mi? Ben:

- Evet. Onla olmayı seviyorum, her zaman yanımda oluyor geceleri terasta yatıyor, duvarların içinden geçebiliyor, ama havada tuttuğu nesneler uçuyormuş gibi gözüküyor. Annem:

- Dur bir dakika şimdi annem senin yanında mı? Ben:

- Evet sizi dinliyor. Annem:

- Peki ne diyor? Onu neden duyamıyoruz? Ve neden göremiyoruz? Ben:

- Öncelikle seni çok sevdiğini söylüyor, hayalet olduğu için onu duyamıyor ve göremiyormuşsunuz. Şimdi odama çıkabilir miyim? Çalışmam gereken sınavlarım var da.